GRUPA X / SPECJALNOŚĆ 20:
KURY CZUBATE I MINIATUROWE ODPOWIEDNIKI
MASA CIAŁA
kogut: 2700 – 3000 g, kura: 2000 – 2400 g
NIEŚNOŚĆ ROCZNA
180 – 200 jaj
BARWA SKORUPY JAJA
jasno brązowa lub kremowa
MASA JAJ
55 g
ROZMIAR OBRĄCZEK
kogut – 18, kura – 16
Pochodzenie:
Oryginalna polska rasa wyselekcjonowana przez Stanisława Roszkowskiego z kur wiejskich pozyskanych w latach 2005-2008 w centralnej Polsce. Swoim wyglądem nawiązuje do staropolskich kur czubatych przedstawionych na rycinach z przełomu XIX i X wieku. Wyróżnikiem tej rasy jest niewielki czubek, takim, jakim charakteryzowały się kury czubate przy polskich pałacach i dworach. Czubek ten nawiązuje symbolicznie do nakrycia głowy bardzo popularnego w XIV i XVII wieku w Europie wschodniej, czyli tzw. kołpaka.
Cechy użytkowości:
Rasa bardzo dobrze przystosowana do środkowo europejskich surowych warunków klimatycznych – dlatego preferowane są broda, niewielkie dzwonki oraz grzebień w postaci oryginalnej fałdy. Przeznaczona dla szerokiego grona użytkowników, począwszy od gospodarstw farmerskich, agroturystycznych, aż do niewielkich zagród przydomowych.
Wrażenie ogólne:
Rasa o zrównoważonym, spokojnym charakterze. Sylwetka w typie średnio ciężkim, masywna, krępa. Postawa dumna, wyprostowana. Ogon bujny, gęsty, osadzony prawie pionowo, przypominający skrzydła noszone przez polską husarię.
Cechy rasowości koguta:
Głowa: Średniej wielkości, sprawiająca wrażenie, w porównaniu z całą sylwetką, zwartej i mocnej, płynnie przechodząca w szyję bez wyraźnego odcięcia.
Dziób: Krótki, mocny, o barwie żółtej niekiedy z wyraźnymi rogowymi przebarwieniami u nasady.
Grzebień: Różyczkowy szczególnego rodzaju w postaci charakterystycznego grubego fałdu przypominający orzech włoski, z wyraźnymi nieregularnymi wyżłobieniami, ściągnięty do przodu.
Policzki: Z licznymi drobnymi piórkami.
Podbródek: Opierzony, gęsty.
Zausznice: Czerwone, niewielkie, zakryte przez pióra brody; dopuszcza się niewielkie pobielenia.
Dzwonki: Niewielkie, zaokrąglone, intensywnie czerwone, harmonizujące swoją wielkością z piórami brody.
Czub: Niewielki, w postaci ściągniętej do tyłu grzywki, nie zakrywający oczu.
Oczy: Wyraźne, duże, żywe, pomarańczowo-czerwone lub pomarańczowe.
Tułów: Zwarty, mocny, krótki, wpisany w prostopadłościan.
Szyja: Krępa, w miarę szeroka, pełna, krótka lecz proporcjonalna, dobrze harmonizująca z tułowiem i głową.
Pierś: Szeroka, wypukła, dobrze zaznaczona.
Brzuch: Dosyć wyraźnie zaznaczony, ale nie zwisający.
Grzbiet: Jak najbardziej szeroki, masywny, ale jednocześnie krótki.
Ramiona: Szerokie, dobrze zaznaczone.
Skrzydła: Średniej wielkości, nie wyróżniające się, mocno przylegające, położone lekko skośnie, nie wystające poniżej dolnej krawędzi brzucha, w żadnym wypadku nie opuszczone.
Ogon: Jak najbardziej obfity, z dużą liczbą sterówek, szeroki, noszony prawie pionowo. Sierpówki wygięte, średniej długości, dobrze zakrywające sterówki.
Uda: Silne, dobrze opierzone, krótkie, bez nogawic.
Skoki: Krótkie, mocne, żółte, z ostrogami, czteropalczaste.
Palce: Szeroko rozstawione.
Cechy rasowości kury:
Wrażenie ogólne: Sylwetka krępa, zwarta, szyja i nogi krótkie.
Grzebień: Niewielki, w postaci zwartego, w kształcie podłużnej fasoli fałdu.
Czub: Proporcjonalnie większy niż u koguta, wysklepiony do góry; kura powinna widzieć zarówno do przodu, jak i na boki.
Ogon: Bogaty, zwarty, pełny, z obfitymi sterówkami.
Duże błędy cech rasowości:
U koguta: Zbyt duży, zakrywający oczy czub; sylwetka lekka, smukła, nogi długie, nieproporcjonalne do sylwetki; nogawice na udach, opierzone skoki; ogon noszony poziomo, długi. Długie dzwonki. Brak brody. Grzebień pojedynczy.
U kury: Czub w postaci wiechy zakrywający oczy.
UZNANA ODMIANA BARWNA
Kuropatwiana jastrzębiata (bursztynowa)
(z szarą piersią, na podkładzie kuropatwianym)
Odmiana płcioznaczna.
Kogut:
Ubarwienie jest kombinacją elementów ubarwienia kuropatwianego z rysunkiem jastrzębiatym. Podstawą ubarwienia jest złocisty czynnik z czarnymi i ciemnoszarymi elementami kuropatwianego rysunku. Całe upierzenie jest uzupełnione grubszym jastrzębiatym rysunkiem, to znaczy, że czarny, szary, złocistożółta i złocistoczerwona barwa jest przerywana poprzecznymi łukowatymi pręgami białej barwy; szerokość tych pręg jest w zasadzie jednakowa. Głowa i cała grzywa złociste aż do koloru czerwonego i żółtego z oznakami ciemnoszarego rysunku wzdłuż stosin piór i z białym jastrzębiatym rysunkiem. Również plecy i pokrywy skrzydeł czerwone z jastrzębiatym rysunkiem. Na dużych piórach pokryw skrzydeł domieszka czarnego koloru. Gardło, pierś, boki, uda, brzuch, lotki I rzędu i ogon ciemnoszaro-białe jastrzębiate, na piersi dopuszczalne brązowe przebarwienia w niewielkim zakresie. U nasady ogona widoczne jasne pióra puchowe, co jest elementem charakterystycznym dla tego rodzaju ubarwienia. Lotki II rzędu mają wewnętrzne chorągiewki szare, zewnętrzne z jastrzębiatym złocistym rysunkiem i tworzą na złożonym skrzydle charakterystyczny jasno brązowy trójkąt. Podkład szaro-biało jastrzębiato porysowany. Dopuszcza się, zwłaszcza u ptaków starszych białe pióra w lotkach skrzydeł oraz sierpówkach ogona, co nie powinno mieć wpływu na ocenę.
Kura:
Głowa i górna część grzywy złociste z szarym rysunkiem wzdłuż stosiny piór i z poprzecznym białym jastrzębiatym rysunkiem. Pióra na plecach, siodle i pokrywach skrzydeł mają podstawową barwę, taka jak u odmiany Kuropatwiane, uzupełnioną szarym jastrzębiatym rysunkiem. Dopuszcza się niewielkie obramowanie piór i małą rdzę. Piersi łososiowe aż do rdzawoczerwonych z jastrzębiatym rysunkiem, ale bez domieszki czarnej barwy. Pióra na bokach szaro-brązowe z jastrzębiatym rysunkiem i jaśniejszymi stosinami. Uda i brzuch szare. Lotki II rzędu mają wewnętrzne chorągiewki szaroczarne, a zewnętrzne brązowe, czarno „przyprószone”. Lotki I rzędu i ogon ciemnoszaro-brązowe z czarnym „przeprószeniem”. Ogólnie jastrzębiaty rysunek jest grubszy i przeważnie mniej kontrastowy niż u koguta, przez co kura sprawia wrażenie ciemniejszej i mniej „kolorowej”.
Artykuł na temat —> Czubatka dworska historia rasy
Duże błędy:
U koguta: duża domieszka brązowego koloru na piersi, bokach i udach, sierpówki przeważnie bez jastrzębiatego rysunku.
U kury: Mocna rdza na pokrywach skrzydeł w dużym zakresie, wyraźne złote obramowania na plecach, większy zakres upierzenia płaszcza z prawie nieodznaczającym się jastrzębiatym rysunkiem, wyraźnie jastrzębiato porysowana pierś.
